Nie oceniałem jego obrazkĂłw, były taką samą częścią mojej codzienności jak meble w mieszkaniu, firanki w oknach czy kolor ścian. Jednak słuchając mimochodem tego, co ojciec mĂłwił o rĂłżnych wydarzeniach czy faktach artystycznych, zacząłem orientować się, jak ważne jest rozrĂłżnianie tego, co brzydkie, a co ładne. Nie potrafię powiedzieć, czy wieloletnie obcowanie ze sztuką, ktĂłrą tworzył, ukształtowało mĂłj gust, ale z całą pewnością pozwoliło mi docenić to, co robił. Jakby na przekĂłr oficjalnie dominującej szarzyźnie i braku fantazji tamtych lat, jego obrazy uderzały feerią kolorĂłw i śmiałością ich zestawiania. Mam to szczęście, że mimo dość lekceważącego podejścia Kazimierza Manna do archiwizacji swoich prac, udało mi się część z nich uratować i wszystko, co wisi u nas na ścianach, to właśnie jego dzieła.Kim był?
[fragment książki]

Kazimierz Mann (1910-1975) był artystą, lwowiakiem, więźniem stalinowskiego więzienia, bywalcem SPATiF-u, synem, mężem, ojcem. Ze wspomnień jego syna Wojciecha wyłania się postać człowieka niezależnego, zbuntowanego wobec peerelowskiej rzeczywistości, żyjącego po swojemu, ale zawsze na pierwszym miejscu stawiającego najbliższych. Artysta to wzruszająca i zabawna opowieść nie tylko o niezwykłym człowieku, jego talencie i poruszających wyobraźnię dziełach, ale także o sile pamięci i rodzinnych więzi.

19 listopada 1942 roku. Na rynku w Drohobyczu zostaje zastrzelony Bruno Schulz. Kilka lat pĂłźniej "Sklepy cynamonowe" i "Sanatorium pod Klepsydrą" zdobywają status arcydzieł i rozpoczynają wędrĂłwkę do kanonu światowej literatury. Legenda genialnego artysty zaczyna żyć własnym życiem. Pośmiertnym sukcesom Schulza z pewnego oddalenia przygląda się tajemnicza kobieta... To Juna, znana czytelnikom z dedykacji do "Sanatorium pod Klepsydrą".

Agata Tuszyńska w swojej najnowszej książce proponuje niezwykłą literacką opowieść, w ktĂłrej mieszają się dramatyczne wątki miłości i wojny. Pisarkę zainspirowała tym razem postać Juny, JĂłzefiny Szelińskiej, jedynej kobiety, ktĂłrej Bruno Schulz zaproponował małżeństwo.

JĂłzefina Szelińska, Juna, w latach 1933-1937 była narzeczoną Brunona Schulza - genialnego pisarza, malarza, autora "SklepĂłw cynamonowych" i "Sanatorium pod Klepsydrą". Ukrywała to przez niemal pĂłł wieku. W powojennych ankietach podawała stan cywilny: samotna. Wszystko inne jest grą pamięci i wyobraźni.
(fragment książki)

Miłość, sztuka, wojna i śmierć. Drohobycz, Warszawa, Gdańsk. Zasłyszane opowieści i nieliczne ślady, na podstawie ktĂłrych Agata Tuszyńska opisuje możliwe dzieje związku dwĂłch wybitnych osobowości.

Dlaczego Schulz nigdy się nie ożenił? Dlaczego to on podpisał się pod polskim tłumaczeniem "Procesu Kafki", choć przekładu dokonała Szelińska? Z jakich powodĂłw Juna nie ułożyła sobie życia z innym mężczyzną? Jaki los spotkał "Mesjasza", zaginiony rękopis ostatniej powieści Schulza?

Piękna opowieść o miłości, stracie i sztuce, ktĂłra po raz kolejny okazała się potężniejsza niż śmierć.